Hallo allemaal!

Excuus voor dit laattijdige bericht maar ik hoop dat jullie hier mee begrip voor zullen tonen zodra ik mijn verhaal met jullie heb gedeeld!

Drie weken geleden heb ik slecht nieuws ontvangen op mijn allereerste stagedag.

Bij mijn aankomst kreeg ik meteen te horen dat ze me totaal niet hadden verwacht. De verantwoordelijke van 'Le Refuge' waarmee ik contact had tijdens het eerste semester had vorige maand ontslag genomen. Blijkbaar had hij de juiste gegevens niet doorgegeven aan de andere werknemers van 'Le Refuge'. Hij had wel enkele contracten tussen de school en de organisatie ondertekend dus ik mocht toch voorlopig blijven.

De volgende dag kreeg ik te horen dat de documenten waarover ik beschikte niet genoeg waren en dat ik nog over andere documenten van de organisatie zelf moest beschikken met een handtekening van de nieuwe verantwoordelijke. Ook zeiden ze dat ze eigenlijk geen tijd hadden om me te begeleiden tijdens mijn stageperiode in hun organisatie. Ze vonden dat ik over onvoldoende Frans vakjargon beschikte en niet genoeg afwist over de Franse overheid (Terwijl ze me hier zelfs niets over bevraagd maar goed…).

Daar stond ik dan, moederziel alleen in een Franse stad… Ik was speciaal voor deze organisatie naar Lille gekomen. Aangezien ik mijn stage niet meer mocht lopen in ‘Le Refuge’, had ik geen reden meer om te blijven in deze stad. Ik geef toe dat het enorm frustrerend om dit nieuws te ontvangen. Ik keek hier namelijk enorm naar uit.

Ik contacteerde meteen mijn lector en gaf haar de uitleg over de situatie waarin ik me bevond. We waren het beide eens dat ik het geen zin had om hun te overhalen aangezien deze organisatie niet wilde afwijken van hun besluit. Hierdoor zat ik wel een beetje in de knoei want ik wilde graag dit jaar afstuderen. Ik moest dus zo snel mogelijk een andere stageplaats vinden en liefst in Frankrijk.

Nadat ik iemand uit mijn eigen netwerk had aangesproken, heeft ze me meteen geholpen door mij in contact te brengen met iemand die in het vluchtelingenkamp van Dunkerque werkt. Dankzij haar heb ik een stageplaats gevonden in Dunkerque in het vluchtelingenkamp. Momenteel werk ik in een centrum in het vluchtelingenkamp met vrouwen en kinderen.

Ik geef toe dat ik enorm gefrustreerd was toen ik dit nieuws had ontvangen. Ik keek hier namelijk enorm naar uit.

Maar zodra een deur sluit, opent een nieuwe deur. Ik leer hier in het vluchtelingenkamp van Dunkerque ook enorm veel bij. Ik werk hier namelijk met een grote groep maatschappelijke kwetsbare mensen die niet menswaardig behandeld worden op verschillende vlakken. Het is zwaar op bepaalde momenten om sommige mensen hier zo te zien lijden...

Momenteel doe ik enorm hard mijn best om deze gezinnen op psychologisch en materieel vlak te ondersteunen. Ik hoop dat ik hier mijn steentje zal kunnen bijdragen...

Wens me geluk!

Groetjes

Saloua